రాత్రి పూట ఆకాశంలో ఎన్నో నక్షత్రాలు కనిపిస్తాయి ....

సూర్యోదయం అయేసరికి అవి కనపడవు
అంత మాత్రాన ఆకాశంలో నక్షత్రాలు లేవని కాదు. 

నీ ప్రేమనందుకోలేని ఈ నా జీవితం వృధా ... అని 

ఈ ప్రాణం వదిలేయనా .........

నీ ప్రేమనోందే ఒక్క క్షణంమైనా  చాలు అని ........

ఈ జీవితం ఇలాగే కొనసాగించనా .....

ఎదురు చూస్తూ ఉంటా నా చెలి ...ఎరుపెక్కిన ఈ నా కన్నులతో ..........

నా ప్రేమను అంగీకరించే ఆ క్షణం వస్తుందని నీ కోసం .

నా హృదయ ద్వారాలు తెరిచి వుంచుతా నా చెలి 

హృదయం లో ప్రవేశించే ఆ మధుర క్షణాలు వస్తాయని  నీ కోసం .

జీవం లేని నా ఊహలకు  ప్రాణం పోసిన నా నిశ్చలి ..

జీతం లేని సేవలు చేస్తా  జీవితమంతా నీ కోసం ........

నిన్నే తలుస్తూ ...నిన్నే స్మరిస్తూ 

 నీ  ఊహల శ్వాసతో బ్రతికే .........

నీ ......

V శ్వనాధ రెడ్డి

                                                     

              ప్రాణం పోసుకున్న శిల్పానివని తెలుసుకున్నాను  .. 

ఓ కవి నాతో మాట్లాడుతూ ............. 

"మాట్లాడే మల్లెను చూశానురా " అన్నాడు 

కోతలు కోస్తున్నాడు అనుకున్నాను . 

నేలమీద జాబిల్లిని చూశానన్నాడు. 

జాలి వేసింది వీడికేదో అయిందని 

నడిచే శిల్పాన్ని చూశానన్నాడు.

శిల్పాన్ని చూపించి నడిపించమన్నాను . 

నది అలలు  పర్వతాల వైపు పారుతున్నాయన్నాడు. 

నన్ను పిచ్చోడిని చేశాడనిపించింది . 

 సూర్య కాంతిలో చంద్రుడగుపడని రాత్రిని చూశానన్నాడు.

"పగటి కలలు అలాగే వుంటాయిరా " అన్నాను.  

నేరేడు పళ్ళని .... శబ్దం రాకుండా తోరణాల తలుపులు కనువిందు చేస్తున్నాయన్నాడు. 

వీడికి పిచ్చిపట్టిందనుకున్నాను . 

నా నిర్ణయం పూర్తికాకముందే ... 

కదిలే కాలం తో పాటు ...... కోయిల స్వరం సాగి నన్ను చేరింది . 

అదిగో .... నేను చెప్పిన "అజంతా శిల్ప సుందరి" అని 

ఆకాశంలోకి గంతేశాను. 

ఎదురుగా చూస్తే నువ్వే ..... 

వాడు చూసిన " రాతిరిని" నల్లని నీ కురులలో చూశాను . 

వాడిని కనువిందు చేసిన " ఆ  నేరేడు  పళ్ళని " నీ  కళ్ళలో  చూశాను . 

మెలికలు తిరిగిన నడువొంపు లలో  "నది అలలు" చూశాను . 

యింతసేపు నీ గురించి చెప్పిన  ఆ కవి " నా అంతరాత్మ "

నిన్ను చూడక ముందు 

నీ గురించి చెప్పిన వన్ని గొప్ప  , అని అనుకున్నవన్నీ ..... 

నిన్ను చూడగానే తను చెప్పింది చాలా తక్కువనిపించింది. 

శిల్పానికి కూడా ప్రాణం పోయొచ్చు అని....  కాదు కాదు 

ప్రాణం పోసుకున్న శిల్పనివి నీవు అని తెలుసుకున్నాను . 

                                                   BY
                                       Vశ్వనాధ రెడ్డి

నువ్వు దగ్గరగా వున్నపుడు ఆనందమే ఆహారమయింది ..... 

నువ్వు దూరమయాక కన్నీరే దాహం తీరుస్తొంది .....  నా ప్రాణ సఖీ...... 

"కలం  పట్టిన కార్మికుడిని  నేను "

"కలం  పట్టిన కార్మికుడిని  నేను "

కలం  పట్టిన కార్మికుడిని  నేను 

కలమనే  అయుధంతో 

అక్షరరూపం  దాల్చిన "ఉధ్యమమే "  నా కవిత 

కార్మికుడి  కష్టంలో  

బయటపడ్డ "చెమటబొట్టు" నా అక్షరం 

జీవితమనే పుస్తకంలో 

ధనవంతుల  కాగితాల మద్యనలిగే 

"అక్షర కార్మికుడిని" నేను . 

కార్మిక అక్షరాలను  చేకూర్చి 

వాక్య  రూపందాల్చిన "కార్మిక వ్యవస్థ " నా వ్యాసం . 

మెరుపుల పిడిగుల వేగంతో ... 

లక్షమెదడులకు  పదును పెట్టె  "శరం"  నా మాట . 

సమాజంలాంటి  తోటలో 

అధికారమనే  మధమెక్కిన మత్తులో 

ముంచే గాంజాయి  మొక్కలను 

అడ్డంగా తెగనరికే  "ఖడ్గం" నా కలం.

అవినీతి  పరులైన 

లంచగొండులను దారిమల్లించి  

పూలబాటలో నడిపించే "అక్షరమాల" 
నా కవిత . 

మదంతో   మా...  దారి  మాదే అనే , మారని 

నీచుల పాలిట నిప్పుకణమై  రగిలే  "జ్వాల" నా కవిత. 

కార్మికుడు లేని కార్మిక వ్యవస్థ వుండదు . 

నా అక్షరం మొలవకుండా......  

ఖాళీ కాగితానికి విలువుండదు . 

కలంతో సాగించే పోరాటం నాది 

కవితలతో సాగించే "ఉద్యమం" నాది 

కలం పట్టిన కార్మికుడిని నేను . 

కార్మిక శ్రేయస్సే  నా ఫలితం . 

కార్మికుల అభిమానమే నా ఫలితం . 

కార్మిక సామ్రాజ్య నిర్మాణమే నా లక్ష్యం . 

వేతనమాసించని  కష్టజీవిని నేను . 

కలం పట్టిన కార్మికుడిని నేను . 

అమరులైనా స్మరించే 

స్మారక "కార్మిక ఉద్యమం " నా కవిత . 

BY
భారతీVశ్వనాధ రెడ్డి